من دلم از دستِ دنیا خونِ دیگه میرم از من سایهای میمونه دیگه سینه ای که اسم تو فریاد میزد بعد از تو، سینه ی قبرستونِ دیگه گُر گرفتم مثله یه باغ هراسون قد کشیدم مثله یه فوارهی خون این مسیر و بر نمیگردم دوباره دست بجنبونک، خستم دست بجنبون پلک میبندم میونِ گریه های بی ارادم دست تو دورم نگه دار، من یه شمع رو به بادم من مثه زیبایی تو از سر دنیا زیادم هم خودم مُردم عزیزم، هم عزیز از دست دادم...
چشم وا کردم که دنیا رو ببینم سنگ قبرارو به اسمم کرده بودن چی بگم تا باورت شه بی گناهم چی بگم وقتی طلسمم کرده بودن درد داره اینکه پا سوزِ یه شهری اینکه دلسوزی نداری، درد داره درد داره اینکه وایسی تا خودِ مرگ از تنت رخت عزا رو در بیاره پلک میبندم میونِ گریه های بی ارادم دست تو دورم نگه دار، من یه شمع رو به بادم من مثه زیبایی تو از سر دنیا زیادم هم خودم مُردم عزیزم، هم عزیز از دست دادم...