چیمه ری ام باین و دیارم زیتری بو سردم زمسونم توچی عیدی وری بو ( چشم به راهم که به دیدارم بیای شتاب کن سردم زمستانم تو بسان عید نوروز برخیز و بیا ) بو تا که سوزا بوم و چی داری وریسم چی عادت افتاو اِ شوگاری وریسم ( بیا تا جوانه بزنم و به مانند درختی برخیزم مثل آفتاب که هر سحرگاه از دل شب برمیخیزد برخیزم ) صدگِل وتم نیلم نچو روژم سیا بو شو مای اگر اِ آسمو افتاو جیا بو ( صدبار از شما خواستم که مرا مگذار و مگذر که روزم سیاه می شود به تو گفتم شب می رسد اگر آفتاب از آسمان جدا شود ) چین و دُما تو گرگ ومیش ایواره گونم هرجا بچم یه آسمو شو ها و شونم ( رفتی و بعد از تو به مانند گرگ و میش غروبم هرجا که قدم بگذارم یک آسمان شب بر شانه های منست ) داغم هنی حالم مگر آگر بزونی سی بختی ام مر تاوَ یا داوِر بزونی ( داغ داغم حال مرا مگر آتش بداند و سیاه بختی مرا مگر تابه یا سیاه چادر بداند ) مر ماو که بی تو عاشقت راحت بمینی مر ماو که تو بیلی بچی سایت بمینی ( کسی که دلدار شماست بدون وجود شما آرام و قرار ندارد مگر می شود شما بروی و خاطرهایت فراموش شود ) دریا چِم و تژگا دل اَژ جورم مدومن درگیره آو و آگرم اورم مدومن ( چشمانم دریاست و دلم آتش گاه از جور عشق درگیر آب و آتشم گویا ابری سیاهم ) عمریکه یه بن چیمه ری یارم اِ در بای یاری که روزی بی خور چی بی خوربای ( عمریست مدام چشم در راه معشوقه ام هستم از در بیاید یاری که روزی بی خبر رفت بی خبر بیاید ) چی نو بهاری شینشا دامونی اِ دوس پاکی هَماری پیل لا قرئونی اِ دوس ( تو به مانند دشت شینشا و نوبهار میمانی و چنان پاک و مقدسی که گویی پول لای قرآنی)